27.11.08

...için


tek değilsin o evin içinde..hemen şurada..koyu kahverengi ahşap masanın hemen üstünde..bir kalemliğin içinde, yüzlerce güzel kalemden en çirkiniyim ben..orada öylece duruyorum..yarım kalmış bir eskizin kıvrılan ve kıvranan nağmeleriyim..hemen şurada..koyu kahverengi ahşap masanın hemen arkasında..yüzlerce bitirilmiş güzel resimden bitirilmemiş olanıyım ...
ellerin lazım şimdi bana..ellerin..bitirmek için dokunmalısın yada başlamak için...ellerinle beni baştan çizmelisin..ben de seni baştan yazmalıyım..
hemen şurada..koyu kahverengi ahşap masanın hemen yanında...değiyor ya hani taş plağa..acıtarak ve kanatarak çıkartıyor ya bir gramofon iğnesi Un Nombre'yi..işte ben ordayım..öyle zor birşeyim..taş plağa baksan..gramofona baksan..beni göremezsin..duyamazsın..acıtman ve kanatman lazım her defasında beni..o şarkıyı sana işte öyle çalmam lazım.

başlık sizin olsun



ruhu yorulmustur bedenı değil.

yazı biter

adam gider

ve şarkı başlar

kadın fonda boyalarını hazırlar

bir damla gözyaşı

kadının özenerek hazırladığı

o mükemmel yeşil rengi bozar...

ölmüş olan yeşil

canlanır...